Ik ben Miss Abbra, een lapjeskat. Ik ben hoofdzakelijk zwart met een paar bruine vlekken op mijn rug en wat wit in mijn staart en op mijn kop. Ik vind het heerlijk om geaaid te worden, maar als ik dat zat ben, zet ik mijn nagels uit. Dat je het weet.
Lisa vond mij toen ik nog maar een paar weken oud was. Bij die ontmoeting wist ik meteen dat haar huis mijn domein werd.
Nu zijn we bij het huis. Het is nog helemaal kaal. Maar ondanks dat zie ik tijdens onze verkenningstocht in iedere kamer minimaal één geest. Zo is er een kamer waar een lieftallig geestje rustig rondzweeft. Ik kan de verleiding niet weerstaan om even achter haar aan te zitten. Vind ze niet zo heel leuk…
Ik loop achter Lisa aan die al in de volgende kamer is. Bij de ingang aarzel ik, al weet ik niet goed waarom. Voorzichtig steek ik mijn kop om de deur. En daar staat hij; een hele grote geest. Hij straalt eenvoud en wijsheid uit en is nadrukkelijk aanwezig. Ik zie Lisa rustig worden, al heeft ze dat zelf niet door.
Deze geest doorziet alles wat ik doe en heb gedaan. Hmm, geen fijn idee, ik ga vast naar de volgende kamer.. Via een trap kom ik op de zolder. Hier voel ik van alles, al kan ik nog niet goed plaatsen wat. Alsof hier geesten huizen, maar ze er op dit moment even niet zijn. Ik voel me hier wel lekker. Ik geloof dat het tijd is voor een tukje. In een hoek van de zolder rol ik me op en val in slaap.
