
Een mooiere dag om dit stukje te schrijven is er niet. Vandaag is een goed reflectiemoment. Vandaag ben ik namelijk op de helft van mijn leven: 50 jaar! En ja, ik ben van plan nog 50 jaar door te gaan, hopelijk in goede gezondheid.
Bewust geen groot feest en geen ‘Sarah’ in de tuin. Ik heb mijzelf een dag vrij cadeau gedaan, een dag helemaal voor mijn innerlijke zelf. En hoe meer de dag vordert, hoe beter die beslissing voelt.
Ik heb al een tijdje sterk het gevoel dat ik op een keerpunt sta. De afgelopen 50 jaar waren leuk, verdrietig, spannend, intens, o zo leerzaam. Ik sta vol in het leven, leef vooral vanuit mijn hoofd, zuig kennis op en vertaal dat zoveel mogelijk naar doen. Ik voel echter steeds sterker en duidelijker de behoefte om naar binnen te keren. Om mijn gevoel als uitgangspunt te nemen, voor mijzelf en in mijn contact met de wereld.
Die behoefte is versterkt door een lezing van Anne-Marie Wegh over kundalini-ontwaken. Kundalini-ontwaken is als het vrouwelijke en mannelijke deel in jezelf samensmelten. Al je chakra’s worden geopend en je komt in contact met je goddelijke zelf. Je bereikt een innerlijke wijsheid waar je daarvoor geen weet van had. In mijn ogen is dit wat men bedoelt met ‘verlicht zijn’.
Tijdens de lezing voel ik aan alles dat hier iets wordt verteld, waar ik onbewust al langer naar zoek. Dat wordt versterkt doordat ik op zeker moment een entiteit achter mij voel staan. Op mijn vraag wie hij is, krijg ik als reactie ‘het maakt niet uit wie ik ben, let nou maar op’. Dus. Ook entiteiten kunnen zich van duidelijke taal bedienen. En het maakt inderdaad niet uit wie hij is. Met zijn aanwezigheid en opmerking maakt hij meer dan duidelijk hoe belangrijk deze boodschap voor mij is.
De dagen erna houdt de boodschap mij bewust en onbewust flink bezig. Ik droom intenser en ik voel dat er wat in mij verandert. Er vallen dingen op hun plek. Ik word rustiger, zie de toekomst duidelijker en met meer zelfvertrouwen tegemoet. In plaats van me te storten op het lezen van alles wat over kundalini-ontwaken gaat om het maar te begrijpen – zoals ik eerder zou doen – ga ik naar mijn gevoel. Ik voel de behoefte om de zeven chakra’s en de drie nadi’s te tekenen die samen de kern vormen van een kundalini-ontwaken. Ik voel de behoefte om te mediteren, in mezelf te keren. Het versterkt mijn rust, aarding en zelfvertrouwen. Ineens is me duidelijk dat dit is waar het allemaal draait, waar het in alle religies, de alchemie enzovoort, altijd om heeft gedraaid. Iets wat voor velen van ons een mysterie is en blijft, omdat een kundalini-ontwaken pas gebeurt als jij er als mens klaar voor bent. Het streven ernaar is echter al een levensdoel op zich; jezelf leren kennen, je steeds bewuster worden van wie je echt bent. Ik merk dat onderstaande vertaling per chakra mij heel erg helpt om daar bewust mee bezig te zijn. Jou wellicht ook. Dit is vast niet het laatste dat ik hierover schrijf….
Kruinchakra → I know
Voorhoofdchakra → I see
Keelchakra → I speak
Hartchakra → I love
Zonnevlechtchakra → I do
Heiligbeenchakra → I feel
Wortel/Stuitchakra → I am