Van de week ontving ik feedback op de termen die ik gebruik voor mijn inspiratiebijeenkomsten. ‘Zingeving op zondag’, ‘Kennismaken met het vrouwelijke goddelijke’; het werd geassocieerd met religie en dat schrok af. Alhoewel ik blij ben met feedback, verbaasde me het in dit geval enigszins; degene met wie ik sprak, is actief op het gebied van reiki en klankschaalmeditatie. In mijn ogen is dat direct verbonden met je zelfbewustzijn ontwikkelen oftewel spiritualiteit. En spiritualiteit zie ik weer als een vorm van religie. Ik begrijp echter de weerstand wel.

Bij religie denken we tegenwoordig al snel aan dogma’s die door mensen (!) worden opgelegd aan andere mensen binnen en vaak ook buiten die geloofsleer. Of aan de meest gruwelijke daden die uit naam van een hogere macht worden verricht; zedenmisbruik, onderdrukking van vrouwen, uitroeien van andersgelovigen. Of aan een grotere macht waarvan het bestaan nooit is bewezen; welk weldenkend mens gelooft daar nou in? Ik vind het niet zo gek dat steeds meer mensen afhaken op religie.

Toch ben ik ervan overtuigd dat geloof ons als mensheid verder brengt. Dat het de uitdaging is om voor jezelf en samen met andere te ontdekken waar het voor jou en ons als mens hier op Aarde om draait. Bij het bedenken van onderwerpen voor mijn inspiratiesessies was het gebruik van deze termen niet meer dan logisch. Even heb ik getwijfeld ze aan te passen op basis van de feedback die ik ontving en toch besloten dat niet te doen. Dit is waar ik voor sta en achter sta. Niet iedereen zal zich hierin herkennen, maar er zijn ongetwijfeld mensen die dit wel doen. Uiteindelijk inspireer ik graag op mijn manier mensen in de zoektocht naar hun eigen wijsheid en overtuiging. Want dát is waar ik energie van krijg.

Reageren of meepraten over dit onderwerp?

Meld je aan voor de WhatsApp-groep Persoonlijke ontwikkeling.