Rust, reinheid en regelmaat; dat advies ontving ik onlangs naar aanleiding van altijd maar terugkerende spanningshoofdpijn en nu ook overgangsklachten. Mijn 2e stilteretraîte, een tijd geleden al vastgelegd, kwam dus als geroepen.
Vrijdag
De ochtend nog gewerkt. Door naar huis om spullen te pakken. Mijn tas zit nog niet dicht of moeheid overvalt me. Alsof mijn lichaam beseft dat dit weekend volledig in het teken staat van ontspanning en voeding voor mijn innerlijke ik en ze alvast besluit om ermee te beginnen.
De autorit valt ondanks de moeheid mee. Na een hartelijk ontvangst door Anne-Marie, begeleidster van de stilteretraîte, is het vanaf nu mondhouden en bij mezelf zijn. Beleefde praatjes slaan we dit weekend over. Fijn.
De 1e meditatie na het werkelijk voortreffelijke, vegetarische diner (gemaakt door Werner, partner van Anne-Marie) bestaat uit eenvoud. Anne-Marie raakt echter wel de kern; ogen sluiten, aandacht van gedachten naar gevoel (kan namelijk niet tegelijk), buik ontspannen (zijn wij mensen volledig afgeleerd), overgeven aan het moment (‘het is wat het is’), handen openen met handpalmen naar boven en bewust worden van de ruimte waarin ik mij bevind (zodat je jezelf kan observeren).
Zaterdag
Rust, reinheid en regelmaat; vooral vandaag merk ik het positieve effect hiervan; op vaste tijden eten – aangekondigd door een bel -, de kerkklok aan de overkant die ieder (half) uur slaat en mijn houvast is voor de volgende sessie, het eten dat goed voedt en licht valt. Het doet me goed. Hoe neem ik dit in hemelsnaam mee in mijn dagelijks leven?
Zondag
Laatste dag alweer. De bewust in het programma opgenomen lummel-uurtjes geven mij heel af en toe het gevoel dat dit weekend niet opschiet, aan de andere kant vliegt het voorbij. De schommel aan de kastanjeboom is mijn favoriete plek in de tuin geworden. Ik was vergeten hoe heerlijk ik schommelen vind; voeten van de grond, loom heen en weer bewegen, ontspannen. Het bracht fijne herinneringen aan vroeger terug.
Voor ik het weet, is er een eind gekomen aan dit heerlijke en goed georganiseerde weekend. Waar je slaapt in een eenvoudige maar prima kamer, waar je mediteert in een kerk uit de 14e eeuw met roots uit de Merovingische tijd, op een terrein waar je geen behoefte hebt om vanaf te gaan.
Zou het me lukken om meer rust, reinheid en regelmaat in te voeren? Mijn voornemens zijn er in ieder geval. Het is tenslotte ook gelukt om na mijn 1e stilteretraîte yoga weer wekelijkse terug te brengen in mijn leven.